L’aqua ch’a buivu ‘n Tani noi cantoma
usìgenu di pes, ra sèj ch’a dioma
er pan cundì ‘d dulur, d’idei fòli
amnèstra e larmi ij son, crij mit, paròli.

Paròli scancelaji dar memòrii
an fond a Tani ij son, rutam, listòrii
cme culi drèinta ‘r stali, fil dra ruca
Tani fè tèira con dra fiòca an buca.

Là da ra Sucietà, ra SOMS dra Vila
dra gèint cme te cantè a ra Sibila
cul bicer ’d vein da còru an cumpania
fèsra pasè cantandra an puesia.

Ra mèint va aulong a Tani sirchè ‘nt er migg
zvigià dai sògn, quintèsi, lansùa ven frigg
Tani l’è u spégg dr’andven-na e cul der rabii
sirchè ra paz d’ist mond, l’òr ant er sabii.

Pidòtu r’à coi pes, Ciumein cor streji
“ is dòni drera ai prèvi fèj da spèji”
ma quand ch’ui sòrt Bagein reju ‘r quintuli
batì ra mura, ‘r vein, cor fià ‘d siguli.

Ra mèint va aulong a Tani sirchè listòrji
zvigià dai sògn, quintèsi, pèr memòrji
Tani l’è u spégg dr’andven-na e cul der rabii
sirchè ra paz d’ist mond, l’òr ant er sabii.

Là da ra Sucietà, ra SOMS dra Vila
dra gèint cme te cantè a ra Sibila
cul bicer ’d vein da còru an cumpania
fèsra pasè cantandra an puesia.

(dalla poesia Rapetti 1128, U spegg dr’andven-na con inserimento di strofa-ritornello da altra poesia recente)